Curaçao Aruba

De Curaçao Aruba cocktail is een tropische, citrusachtige combinatie die de essentie van de Caribische inspiratie vastlegt. Deze cocktail combineert de heldere, neutrale basis van vodka met de plantaardige kruiden (herbals) van gin voor een complexe basis.

De cocktail wordt vervolgens 'opgefleurd' met een royale portie sinaasappelsap en in balans gebracht met de zoete, exotische smaken van Pisang Ambon en een extra laag citruscomplexiteit van Blue Curaçao.

Geserveerd in een whiskyglas, wat misschien onconventioneel lijkt voor een cocktail, biedt deze versie een verfrissende en fruitige smaakervaring die uniek is voor zijn eilandthema.

Deze cocktail werd in de periode 1987-1989 uitgevonden door de lokale barkeeper Juan “J.C.” Arends, al wordt deze daad soms ook wel toegeschreven aan zijn collega en broer Ramon Arends. Beiden waren werkzaam in het Old Cunucu House restaurant in Oranjestad, Aruba. Deze cocktail werd ontworpen als een kenmerkend welkomstdrankje om de smaken en gastvrijheid van Aruba te tonen aan vooral Amerikaanse toeristen, die met cruiseschepen aankwamen. Die Amerikanen houden wel van een kleurrijk drankje.

Een achterliggende reden was dat Aruba een eigen identiteit wilde uitstralen met deze cocktail: een zoetere, fruitigere drank die kon concurreren met de Piña Colada (Puerto Rico) of Bahama Mama (Bahama's).

Ingrediënten:
- 25 milliliter vodka
- 45 milliliter gin
- 25 milliliter Pisang Ambon
- 25 milliliter Blue Curaçao
- 50 milliliter sinaasapelsap
Bereiding:
- Vul een whiskyglas halfvol met ijsblokjes.
- Giet alle ingrediënten over het ijs in het glas.
- Roer goed door.
- Garneer met een schijfje citroen of een kers.

De Historie van de Daiquirí

In zijn meest eenvoudige vorm is de daiquirí een cocktail van rum, limoensap en suiker.

De geschiedenis
Het basisrecept voor een daiquirí is vergelijkbaar met de grog (van het Catalaanse woord groc 'geel') die Britse zeelieden vanaf de jaren 1780 aan boord van hun schepen dronken. Omdat water niet lang houdbaar was en dus snel ondrinkbaar werd, kregen zeelieden van de Royal Navy dagelijks bier om hun dorst te lessen. Na de verovering van Jamaica in 1655 werd het bier vervangen door rum. Rum is potenter dan bier en daarom werden de dagelijkse acht pints bier aangepast tot 1.5 pint rum. Is dat veel, zo vraagt de nieuwsgierige lezer zich op dit moment af: 8 pints bier (met 2 à 3 procent alcohol) is ongeveer 4.5 liter en 1.5 pint rum is 852 milliliter.

Je snapt dat zulke hoeveelheden rum niet zorgden voor een gedisciplineerde bemanning en al in 1740 werd besloten om de rum te verdunnen met water in een verhouding van 4 delen water op 1 deel rum. Toen ijs beschikbaar kwam, werd het water maar weer vervangen.

Het ontstaan
De ontwikkeling van de cocktail wordt toegeschreven aan Jennings Cox Jr. (1866-1913), een Amerikaanse mijningenieur die op Cuba verbleef tijdens de Spaans-Amerikaanse Oorlog van 1898. Tijdens een feestje met Amerikaanse gasten bleek de gin op (Quelle horreur!) en daarom besloot hij deze maar te vervangen door het plaatselijke vuurwater. Om de smaak van die potente rum wat te maskeren deed Cox er limoensap en suiker bij. Het werd dus een Cóctel preparado con zumo de limón, ron y azúcar. De cocktail kreeg de exotische en nogal patriottische naam daiquirí, het strand waar in 1898 de Amerikaanse invasie op Cuba plaatsvond.

Ingrediënten:
- 50 milliliter witte rum
- 25 milliliter vers limoensap (sap van één limoen)
- 15 milliliter suikersiroop (of één eetlepel kristalsuiker)

Bereiding:
- Vul een shaker met ijsblokjes.
- Voeg de witte rum, limoensap en suikersiroop (of suiker) toe.
- Shake goed tot het mengsel goed gekoeld is.
- Zeef het mengsel in een gekoeld coupeglas.
- Garneer eventueel met een schijfje limoen en serveer direct.

[Recept] Jack Frost

Liefhebbers van misdaadseries op televisie kennen Jack Frost als deterctive in de serie 'Inspector Frost'. Maar Jack Frost is ook de anthropomorphische personificatie[*] van de winter. Het is een oeroude traditie waarvan wordt gezegd dat hij op koude winterochtenden de ijsbloemen op ramen achterlaat.

Maar je kunt Jack Frost ook in een glas vangen. Die Jack Frost is een feestelijke en verfrissende cocktail die met zijn ijsblauwe kleur sfeer van winter visueel perfect weergeeft. De Jack Frost Cocktail is een heerlijke mix van vodka, Blue Curaçao, Malibu en ananassap. Het biedt een perfecte balans tussen tropische smaken en winterse charme.

Ingrediënten:
- 50 milliliter vodka (of witte rum)
- 25 milliliter ananassap
- 25 milliliter citroensap
- 20 milliliter Malibu kokoslikeur - 20 milliliter Blue Curaçao
- 10 milliliter suikersiroop (2 delen suiker op 1 deel water)

Bereiding:
- Neem je meest feestelijke glazen en dip de rand in de suikeroplossing.
- Vul de glazen met een paar ijsblokjes.
- Doe de vodka (of rum), ananassap, citroensap en Blue Curaçao in het glas en roer goed door.

[Recept] Aqua Velva

Aqua Velva is de merknaam voor een in de Verenigde Staten heel bekende aftershave en de bekendste variant is de Classic Ice Blue.

Nu denk je bij een aftershave niet direct aan een cocktail, maar de Aqua Velva is een helderblauw meesterwerk van een cocktail. Het smaakt zelfs een beetje naar een heerlijk ruikende aftershave.

De Aqua Velva is een cocktail, gemaakt met vodka, gin en Blue Curaçao. Deze cocktail is inderdaad geïnspireerd op het gelijknamige aftershavemerk. Er is geen gedocumenteerd oorsprongsverhaal van de drank, maar sommige bronnen beweren dat zeelieden tijdens de Tweede Wereldoorlog daadwerkelijk aftershave consumeerden vanwege het alcoholpercentage van toen nog 70 procent. De reclameslogan van de aftershave was 'gives your skin a drink'. Dat lieten de zeelieden zich geen tweemaal zeggen. Om de aftershave drinkbaar te maken, mengden die alcoholische zeelieden het met een sapje, vooral ananassap uit blik.

De cocktail ontstond in de jaren 80 van de vorige eeuw: een wat kitscherige, neonblauwe mix van wodka, gin, Blue Curaçao en citroen-limoenfrisdrank (zoals Sprite of 7-Up). De exacte uitvinder is niet bekend: de cocktail dook op in Amerikaanse kroegjes in het tijdperk van zoete, kleurrijke drankjes.

Hoe dan ook, de Aqua Velva is uitgevonden om de helderblauwe kleur van de aftershave na te bootsen. Deze cocktail is steeds populair gebleven. Het origineel wordt meestal gemaakt met wodka, gin, Blue Curaçao en Sprite of 7-Up.

Ingrediënten:
- 50 milliliter vodka
- 50 milliliter gin
- 30 milliliter Blue Curaçao
- citroen-limoen frisdrank

Bereiding:
- Doe enkele ijsblokjes in een longdrinkglas.
- Giet alle alcoholische ingrediënten over de ijsblokjes. Vul het glas verder met de frisdrank en garneer met een schijfje citroen of limoen.

[Recept] Green Mexican

De Green Mexican is een levendige en pittige cocktail, geserveerd in een shotglas, met een harmonieuze mix van de zoete en fruitige tonen van Pisang Ambon, een felgroene bananenlikeur, de kenmerkende agavesmaak van tequila, aangevuld met friszuur citroensap.

De Green Mexican werd pas in 1996 bedacht door de Oekraïense barman Sergey Kodatsky. Op een dag werden er een heleboel flessen Pizang Ambon naar de bar in Kiev gebracht waar hij werkte. Hoewel die niet in de smaak viel bij bezoekers van de bar, kreeg Kodatsky de opdracht van zijn baas om deze likeur te verkopen. Hij begon te experimenteren met ingrediënten in een poging een heerlijke nieuwe cocktail te creëren. Een paar weken later verscheen de Green Mexican. Aanvankelijk was de cocktail alleen bekend in bars in Oekraïne en Rusland, maar dankzij emigranten verspreidde het recept zich door heel Europa en kwam het vervolgens naar Amerika.

Deze cocktail biedt een explosie van smaken. De kleurrijke presentatie en gelaagde compositie maken het een opvallende keuze voor wie op zoek is naar een snelle en energieke dronk.

Ingrediënten:
- 20 milliliter Pisang Ambon
- 20 milliliter Tequila Blanco
- 10 milliliter citroensap

Bereiding:
Doe de ingrediënten in laagjes in het shotglas, beginnend met de zwaarste: Pisang likeur, gevolgd door het citroensap en tot slot de tequila blanco. Laat ingrediënten voorzichtig en langzaam via de steel van een barlepel in het glas glijden. Voor de garnering kun je een partje citroen gebruiken.

Drink de Green Mexican in één slok door.

[Recept] Vesper Martini

De vodka martini is de favoriete cocktail van James Bond. De historie probeert ons wijs te maken dat Ian Fleming (1908-1964), de schrijver van de boeken met James Bond in de hoofdrol, die cocktail heeft verzonnen. Dat is echter onjuist.

Het eerste bekende recept voor een vodka martini, vergelijkbaar met dat van Bond, verscheen in de jaren 30 van de vorige eeuw, vermoedelijk geïnspireerd door de groeiende populariteit van vodka in zowel Amerika als Europa.

Maar er is wel meer onjuist in de wereld van James Bond. Vaak wordt gemeld dat James Bond in 'Casino Royale' (1953), het debuut van Fleming, al vroeg om zijn signature drink, de vodka martini. Ook onjuist. Pas in 'Diamonds Are Forever' (1956) vraagt James Bond voor het eerst om een vodka martini 'shaken, not stirred'.

Wat is de reden van deze verwarring, zo kun je jezelf afvragen.

In 'Casino Royale' vraagt James Bond niet om een vodka martini, maar om een cocktail die later de naam Vesper Martini kreeg. Bond vraagt eerst om een dry martini in een 'deep champagne goblet', maar verandert dan van gedachten en geeft de barman een recept.

Het gesprek gaat als volgt: “Three measures of Gordon's, one of vodka, half a measure of Kina Lillet. Shake it very well until it's ice-cold, then add a large thin slice of lemon peel. Got it? ... This drink's my own invention. I'm going to patent it when I think of a good name".

Maar, zoals altijd in de duistere wereld van spionage, is ook de Vesper Martini niet een creatie van Ian Fleming zelf. Het recept was verzonnen door Ivar Bryce (1906-1985), een vriend (en oud-lid van de Britse geheime dienst) van Ian Fleming. Het bewijs daarvoor bestaat uit de woorden die Fleming schreef in Bryce's exemplaar van 'Casino Royale': "For Ivar, who mixed the first Vesper and said the good word".

Ingrediënten
De cocktail, die zijn muze Vesper Lynd eerde, bestond dus uit drie delen gin, één deel vodka en een half deel Kina Lillet, een Franse likeur gemaakt van witte wijn op smaak gebracht met 15% likeur van citrusschillen (Spaanse en Marokkaanse sinaasappels en bittere groene sinaasappels uit Haïti) en kinine. Haal de gin en Kina Lillet weg en je hebt een klassieke vodka Martini.

[Recept] Dirty Martini

Iedere liefhebber van James Bond kent de term 'Shaken, not stirred,'. Zo drinkt hij zijn Martini het liefst.

Een klassieke Martini is een cocktail, bestaande uit gin en vermouth in de verhouding van 2:1, al werd die verhouding na verloop van tijd steeds aangepast in het nadeel van de vermouth. Na het schudden of roeren wordt het geheel gegarneerd met een olijf of een krul citroenschil. Een dry Martini betekent dat er minder vermouth in de mix verstopt zit, terwijl een extra dry Martini bestaat uit gin met hooguit een drupje vermouth. Andersom zul je bij het bestellen van wet Martini een cocktail krijgen met meer vermouth dan gin.

James Bond dronk ook een door Ian Fleming verzonnen variant. Hij verving de gin door vodka, een keus die mijn goedkeuring wel kan wegdragen.

Toch is er een variant die toch ook enige aandacht verdient: de dirty Martini. Men denkt dat deze versie al in 1901 ontstaan is New York. Bij de dirty Martini wordt een scheutje breinzout vocht uit een pot of blik olijven in het glas gedaan.

Zelf denk ik dat een bartender ooit een verzoek kreeg voor een (gewone) Martini, maar dat toen bleek dat de olijven (ter garnering) op bleken te zijn. Geen nood, zo moet hij gedacht hebben, ik doe simpelweg een scheutje vocht uit de pot of het blik in het glas. Zo had de klant toch nog het idee dat de smaak van olijven in de Martini trok.

Het gevolg van het toegevoegde vocht is dat het mengsel ietwat troebel wordt en natuurlijk een stuk zouter.

Of de dirty Martini aangenaam wegdrinkt is de vraag. We hebben hm getest en - om het vriendelijk te zeggen - het is een beetje een acquired taste. Je krijgt er wel snel heel erg veel dorst van. Dat dan weer wel.

Ingrediënten:
- twee delen gin (of vodka)
- één deel vermouth
- één deel olijfvocht
- garneren met twee olijven

Bereiding:
- Giet alle ingrediënten in een shaker met ijs en schud tot dat alles goed gemengd is.
- Giet het mengsel door een zeefje in een martiniglas.
- Garneer met twee olijven.

[Recept] Blue Daiquirí

We hebben de historie van de Daiquirí hier al eerder beschreven. Op zich is een daiquirí al een heerlijke verfrissende cocktail die je weg doet dromen naar tropsiche oorden. Toch zijn sommige mensen nooit tevreden en willen iets 'anders'. Welnu de Blue Daiquirí is zeker anders en een eerbetoon aan de azuurblauwe zee die je in de tropen zult aantreffen.

De Blue Daiquirí geeft altijd verbaasde blikken, maar het is de perfecte cocktail voor zwoele zomeravonden. Deze cocktail krijgt zijn hemelsblauwe kleur door de Blue Curaçao.

Deze cocktail kreeg bekendheid door de bekende schrijver Ernest Hemingway (1899-1961) die het graag dronk in La Terraza, een kleine bar aan het water, zo'n 16 kilometer buiten Havana (Cuba). De kenmerkende daiquirí van La Terraza is uiteraard het gevolg van de toevoeging van Blue Curaçao.

Ingrediënten:
- 50 milliliter witte rum
- 25 milliliter Blue Curaçao
- 25 milliliter vers limoensap (sap van één limoen)
- 15 milliliter suikersiroop (of één eetlepel kristalsuiker) - IJsblokjes

Bereiding:
- Vul een shaker met ijsblokjes.
- Voeg de witte rum, Blue Curaçao, limoensap en suikersiroop (of suiker) toe.
- Shake goed tot het mengsel goed gekoeld is.
- Zeef het mengsel in een gekoeld coupeglas.
- Garneer eventueel met een schijfje limoen en serveer direct.

[Recept] Blue Lagoon

De Blue Lagoon is een cocktail met Blue Curacao en vodka.

Men denkt dat de Blue Lagoon werd verzonnen door Andy MacElhone, zoon van de ooit wereldberoemde barkeeper Harry MacElhone (1890–1958) die ook schrijver was van een (ooit) ultiem boek over cocktails 'Harry's ABC of Mixing Cocktails'. Zoonlief werkte eind jaren 70, begin jaren 80 van de vorige eeuw in de bar van zijn vader, Harry’s New York Bar in Parijs.

Mocht je denken dat de naam van deze fantastisch blauwgekleurde cocktail een verwijzing is naar de film met die gelijknamige titel, dan heb je het mis. 'The Blue Lagoon' stamt weliswaar uit het jaar 1980, maar die mierzoete film was gericht op een puberpubliek. De cocktail is echter een volwassen drankje.

Het eenvoudige recept bevat vodka, Blue Curaçao en lemonlime frisdrank. De vodka zorgt voor een stevige, volwassen basis, terwijl de Blue Curaçao de zoete en toch ietwat bittere tonen toevoegt. De lemon-lime frisdrank verlaagt het alcoholgehalte, zorgt voor extra zuurheid en zorgt ervoor dat de cocktail (door)drinkbaar blijft als verkoeling wanneer de zon hoog aan de hemel staat en de temperatuur zeer aangenaam is.

Vreemd genoeg steeds de Blue Lagoon in Denemarken bekend als een Isbjørn ('ijsbeer')

Ingrediënten:
- 40 milliliter Blue Curaçao
- 20 milliliter vodka
- 20 milliliter vers limoensap
- Lemon-lime koolzuurhoudende frisdrank (7-up of Sprite)
- Een schijfje sinaasappel of een partje limoen als garnering

Bereiding:
- Vul een longdrinkglas halfvol met ijs.
- Schenk de Blue Curaçao en vodka in het glas.
- Voeg het verse limoensap toe.
- Top af met de frisdrank.
- Roer het geheel zachtjes door elkaar.
- Voeg de garnering toe.

[Recept] Death in the Afternoon

Death in the Afternoon is een cocktail gemaakt met absint en champagne, uitgevonden door Ernest Hemingway (1899-1961). De naam is geleend van de titel zijn boek 'Death in the Afternoon' (1932), waarin Hemingway de geschiedenis, ceremonies en tradities van het Spaanse stierenvechten beschrijft. Het recept voor Death in the Afternoon werd voor het eerst gepubliceerd in 'So Red the Nose, or, Breath in the Afternoon', een boekje uit 1935, waarin 30 drankrecepten van beroemdheden werden beschreven.

Een belangrijk kenmerk van deze cocktail is de troebele lichtgroene kleur. In het originele recept zegt Hemingway: "Pour one jigger of absinthe into a champagne glass. Add iced Champagne until it attains the proper opalescent milkiness." Dit is een eenvoudige cocktail met een bruisende smaak en een anijsachtige afdronk.

De originele Death in the Afternoon werd gemaakt met alleen absint en champagne, maar door de jaren heen werd het gebruikelijk om er wat siroop aan toe te voegen. Het is weer een voorbeeld dat mensen perfectie willen verbeteren.

Ingrediënten:
Eén tot anderhalf deel absint
Vier delen champagne, cava of procecco

Bereiding:
Giet de absinth in een champagneglas.
Giet de champagne over de absint tot dat het geheel troebel wordt.

[Recept] Pisang Fizz

Uiteraard kun je met Pisang Ambon de heerlijkste cocktails maken. Een voorbeeld is de Pisang Fizz.

Een fizz is een mix die een variatie is op de veel oudere sour cocktailfamilie die al in 1862 werden beschreven door Jerry Thomas in zijn boek 'How to Mix Drinks'. De kenmerkende eigenschappen van een fizz zijn een zuur sap (zoals citroen of limoen) en bronwater. Het bevat doorgaans gin of rum als alcoholisch ingrediënt.

De fizz werd tussen 1900 en de jaren 1940 enorm populair in Amerika. Bekend als een lokale specialiteit van New Orleans, was de gin fizz zo populair dat bars teams van bartenders in dienst hadden die om de beurt de drankjes shaken om lamme armen even rust te gunnen. De gin fizz was al in 1950 een internationaal succes, zoals blijkt uit het Franse kookboek 'L'Art Culinaire Francais' dat dat jaar werd gepubliceerd.

De Pisang Fizz is een zogenaamde built cocktail. Dat is jargon voor 'giet de ingrediënten in een glas, roeren en klaar'.

Ingrediënten:
- Eén deel Pisang Ambon
- Eén deel jus d'orange
- Eén deel tonic

Bereiding:
- Schenk eerst de Pisang Ambon in een met ijs gevuld longdrinkglas.
- Vul de rest van het glas met jus d'orange en tonic.
- Roer kort door.
- Garneer met een stukje sinaasappelschil.

De Historie van Pisang Ambon

Pisang Ambon is een fruitlikeur, die eenvoudig te herkennen is aan diens opvallende groene kleur. Bij het openen van een fles Pisang Ambon komt je een zoete geur tegemoet die doet denken aan rijpe bananen en tropisch fruit. De smaak is een explosie van fruitige zoetheid met als hoofdingrediënt de pisang ofwel banaan.

Pisang Ambon wordt geproduceerd door het trekken op alcohol van natuurlijke smaken uit zorgvuldig geselecteerde ingrediënten. De basis bestaat uit hoogwaardige bananen, die worden gecombineerd met andere vruchten en kruiden. Het mengsel ondergaat een fermentatieproces voordat het wordt gedistilleerd en op smaak gebracht, wat zorgt voor de kenmerkende fruitigheid van deze likeur.

Wat dronk men in Indië
Het blijkt dat de soldaten voornamelijk jenever en arak dronken. De beter betaalde officieren en ambtenaren dronken (slechte) rode wijn en (lauw) bier. De 'inlanders' dronken veelal sagoweer, bereid uit het gegiste sap van de arengpalm.

In Indonesië bestaan echter nog steeds traditionele dranken, zoals tuak pisang, gestookt uit gefermenteerde bananen. Deze drank heeft een andere smaak en productiemethode dan de moderne Pisang Ambon, maar kan een inspiratiebron zijn geweest voor Pisang Ambon.

Het recept van Pisang Ambon
We kunnen er echter zeker van zijn dat er geen receptuur bestond dat een product opleverde dat leek op Pisang Ambon. De likeur werd voor het eerst commercieel geproduceerd in de jaren 40 van de vorige eeuw door de Nederlandse distilleerderij Levert & Co.

Er moest echter door de marketingafdeling nog een historie verzonnen worden en zo bedacht men dat het recept rond 1948 in de hutkoffer van oud-Indischgasten naar ons land kwam.

[De Telegraaf - 9 januari 1982]

Het recept werd 'aangepast' naar de Nederlandse smaak, maar het bleef lange tijd een piepklein merk waarvan werd gedacht dat het alleen in de Randstad een enkele keer door oudere dames werd verkozen boven een advocaatje.

De ingrediënten van Pisang Ambon zijn ook niet echt traditioneel te noemen. De smaak werd vóór het jaar 2021 vooral bereikt door toevoeging van kunstmatige bananenaroma's. Daarna gebruikt men natuurlijke aroma's. De gifgroene kleur bereikt men door de synthetische kleurstoffen E102 (Tartrazine|geel) en E131 (Patent Blue V|blauw) te mengen. Tegelijkertijd verlaagde men in 2021 het alcoholpercentage van 21 naar 17 procent.

Conclusie
Je zou je niet druk moeten maken over een verzonnen historie of onnatuurlijke ingrediënten. Je moet simpelweg genieten van deze heerlijke likeur en daar daarvan afgeleide cocktails.

[Recept] Blue Mojito

De Mojito is een populaire cocktail die vooral in de zomermaanden steeds meer gedronken wordt.

De voorloper
De vroegst bekende voorloper van de mojito is 'El Draque', een medicinale tonic die naar verluidt werd gecreëerd tijdens de aanval van Sir Francis Drake op Havana, de hoofdstad van Cuba. Overigens betekent havana simpelweg 'haven' in het Spaans. Bekend is dat zeelieden in de 17de en 18de eeuw nogal brak aan land stapten met allerlei kwalen. Denk aan scheurbuik en dysenterie. De inheemse bevolking had echter voor die verschillende ziekten wel een alcoholisch middeltje beschikbaar.

De ingrediënten van dat medicijn waren aguardiente de caña ('vuurwater van suikerriet), een nogal rauwe vorm van rum, gemengd met lokale ingrediënten, waaronder limoen, suikerrietsap en een locale munt (yerba buena). De munt, limoen en suiker hielpen om die rauwe smaak van de rum wat te maskeren, maar de limoen en munt konden ook scheurbuik en dysenterie helpen behandelen.

Deze cocktail werd nog geen mojito genoemd, maar El Draque ('De Draak'), een naam die Sir Francis Drake eerde. Historici beschouwen dit meer als een tonicum dan als een bewuste cocktail. Hoewel geromantiseerd, is het wel de oudste gedocumenteerde combinatie van de elementen die later de mojito zouden vormen.

Mojito
Algemeen wordt wel aangenomen dat Havana de geboorteplaats is van de mojito. Zoals zo vaak het geval is, is de exacte oorsprong van deze cocktail in nevelen gehuld.

Als we eens de beschikbare documentatie doorbladeren, dan blijkt dat de naam mojito pas voor het eerst in 1927 opduikt in een Spaanstalige gids voor barkeepers met de naam El Arte de Hacer un Cocktail y Algo Más ('De kunst van het maken van cocktails en meer'), geschreven door Manuel A. Peña y Limón. Dat kan zeker kloppen, want in die periode zorgde de bekende Drooglegging van 1920 tot 1933 dat veel Amerikaanse toeristen op Cuba hun vakantie vierden. Op dezelfde manier zijn immers ook de Margarita en Caesar Salad ontstaan.

Wat betekent Mojito?
Er bestaan verschillende theorieën over de oorsprong van de naam Mojito, maar die zijn allemaal veel te vergezocht.

Een veel eenvoudiger theorie is dat het woord mojito afstamt van het Spaanse mojar, wat zoiets betekent als 'toasten' ofwel 'iets vieren met een drankje in je hand'.

Ingrediënten:
- Sap van één limoen
- Eén theelepel suiker
- Een handjevol muntblaadjes
- 60 milliliter witte rum
- Bronwater naar smaak.

Bereiding:
- Kneus de muntblaadjes.
- Meng het limoensap, de suiker en de muntblaadjes.
- Giet het in een longdrinkglas en voeg een handvol ijsblokjes toe.
- Giet vervolgens de rum erover en roer goed door met een lepel met lange steel.
- Vul het glas verder met bronwater, garneer met munt en eventueel een schijfje limoen en serveer.

Blue Mojito
Er zijn mensen die meenden dat een mojito een wat saai imago had gekregen en dat het wel wat extra kleur kon gebruiken. Die kleur kon Blue Curaçao wel leveren en zo ontstond een nieuwe cocktail met de naam Blue Mojito.

Omdat Blue Curaçao niet meer is dan een sinaasappellikeur met een blauwe kleurstof, zal een Blue Mojito een meer citrusachtige ervaring opleveren. De kleur doet denken aan een tropische blauwe lucht of dat kristalheldere water met een groenblauwe Mediterrane tint.

Ingrediënten:
- Sap van één limoen
- Eén theelepel suiker
- Een handjevol muntblaadjes
- 60 milliliter witte rum
- 20 milliliter Blue Curaçao
- Bronwater naar smaak.

Bereiding:
- Kneus de muntblaadjes.
- Meng het limoensap, de suiker en de muntblaadjes.
- Giet het in een longdrinkglas en voeg een handvol ijsblokjes toe.
- Giet eerst de Blue Curaçao over de ingrediënten.
- Giet vervolgens de rum erover en roer goed door met een lepel met lange steel.
- Vul het glas verder met bronwater, garneer met munt en eventueel een schijfje limoen en serveer.

[Recept] Snow Globe

Een sneeuwbol, ook wel sneeuwglobe genoemd, is zo'n transparante glazen bol waarin een scène in miniatuur zit. Vaak is dat in de vorm van een winterlandschap. Door de bol te schudden of om te draaien daalt nepsneeuw door een waterig medium langzaam naar beneden.

Vrijwel hetzelfde effect probeert men met de Snow Globe te bereiken. Het is daarom een perfecte cocktail om je gasten voor óf tijdens je kerstdiner in de juiste stemming te brengen.

Ingrediënten:
- Cranberry's
- Water
- Takje rozenmarijn
- Eén deel vodka
- Mousserende wijn (Champagne, Cava of Prosecco)

Bereiding:
- Doe een aantal cranberry's in een glas en giet een centimeter water in het glas, zodat de cranberry's onder water staan (ze lijken op kerstballen). Cranberry's drijven dus helemaal onder water zal niet lukken. - Zet een takje rozemarijn rechtop en omgekeerd in het glas (het lijkt dan op een kerstboom).
- Zet het glas in de vriezer totdat het water bevroren is.
- Haal het glas uit de vriezer.
- Giet de vodka over het ijs.
-Vul het glas verder met de mousserende wijn (de bubbels verbeelden de sneeuw).

Tip:
Voor mensen, die niet van alcohol houden, kan deze vervangen worden door tonic of een frisdrank met een limoensmaak (Sprite of 7-Up).

[Recept] Blue Margarita

In zijn meest eenvoudige vorm is de margarita een cocktail die bestaat uit tequila, sinaasappellikeur (zoals triple sec, Witte Curaçao of Cointreau) en limoensap. Omdat perfectie nooit genoeg lijkt te zijn, voegen sommige recepten er nog suikersiroop aan toe. Ook denken mensen dat het drinken van een margarita er interessanter van wordt als de rand van het glas met zout is bedekt. Allemaal poeha en onzin. Less is more.

Wel kun je kiezen om je margarita te drinken mét ijs (on the rocks), zonder ijs (straight up) of gemixt met crushed ijs in een blender (frozen margarita).

De meeste bars serveren margarita's in een zogenaamd margaritaglas, maar dat is niet meer dan een hergebruik van een strakke of gewelfde champagnecoupe.

De geschiedenis
De oorsprong van de margarita is vaag en er zijn nogal wat verschillende 'kenners' die de juiste geschiedenis claimen te weten. De naam 'margarita' kan ons echter een aanwijzing geven: margarita is Spaans voor 'margriet' en in het Engels is dat daisy. In het verleden bestond er een cocktail met de naam brandy daisy, die met brandy gemaakt werd. Toen men de brandy verving door tequila, ontstond de margarita.

De eerste vermelding kwam van James Graham, die in 1936 met zijn vrouw even de Mexicaanse grens overwipte om in Tijuana een alcoholische versnapering te halen. De beruchte drooglegging ofwel Prohibition (1920 tot 1933) was al even voorbij en de gevolgen voor Tijuana waren merkbaar: er waren nog maar weinig bars overgebleven. Eén van de resterende bars was eigendom van een Ier met de naam Madden. De taxichauffeur van het stel had Madden's talent als drankmixer genoemd en vertelde over zijn faam als de bedenker van een cocktail die bekendstond als de 'Tequila Margarita'. Thuisgekomen schreef James Graham een artikeltje in zijn krant, de Moville Mail. Dát was de eerste keer dat de margarita werd genoemd als een cocktail.

Ingrediënten:
- 50 milliliter tequila
- 20 milliliter triple sec
- 25 milliliter limoensap
- Eén partje limoen (ter garnering)

Bereiding:
- Vul een cocktailshaker met ijs. Voeg de tequila, de triple sec en het limoensap toe. Schud goed.
- Vul een glas halfvol met ijs en giet het mengsel over het ijs in het glas.
- Serveer met een partje limoen.

Blue Margarita
Als je op zoek bent naar een nóg feestelijker alternatief voor de klassieke Margarita, dan is de Blue Margarita een unieke optie. Het is een bijkans elektrisch blauw drankje dat je omgeving zal verbazen en elk moment tot een feest zal maken.

Het recept is eenvoudig, want alles wat je hoeft te doen is het vervangen van de triple sec door >Blue Curaçao.

[Recept] Bahía Breeze

De Bahía Breeze is een cocktail, ontwikkeld door Dale DeGroff (1948) tussen 1987 en 1999.

In die jaren verwierf DeGroff bekendheid als de bartender in de Rainbow Room in het Rockefeller Center in New York City (USA), waar zijn toen ongebruikelijke nadruk op klassieke cocktailrecepten en hoogwaardige ingrediënten leidde tot aanzienlijke erkenning en navolging door vele andere bars in New York City en zelfs daarbuiten.

Dale DeGroff is ook wel bekend als de 'King of Cocktails', een ietwat overdreven titel, maar dat is Amerikanen eigen. Hij was bartender en schrijver van boeken over cocktails. Zijn boek 'The Craft of the Cocktail' wordt beschouwd als een onmisbaar naslagwerk over bartenders.

De Bahía Breeze is een lid van de uitgebreide familie van Breeze-cocktails, samen met bijvoorbeeld de Bay Breeze en de Sea Breeze. Het verschil is dat deze cocktail gebruikt maakt van aged rum. Zo weinig alcohol zit er in deze cocktail dat je hem als een 'doordrinkcocktail' kunt beschouwen. Je kunt dus heerlijk relaxed aan de rand van het zwembad genieten van enkele Bahía Breezes.

De Bahía Breeze vernoemt de Braziliaanse staat Bahía met zijn heerlijke tropische klimaat en een meer dan 1,000 kilometer kustlijn met parelwitte stranden. Overigens betekent het Spaanse woord 'bahía' simpelweg 'baai'.

Ingrediënten:
- 1½ deel aged rum
- 4 delen ananassap
- 1½ deel cranberrysap

Bereiding:
- Vul een longdrinkglas halfvol met ijsblokjes.
- Giet alle ingrediënten over het ijs in het glas en probeer de laagjes intact te houden.
- Garneer met een schijfje of partje citroen of limoen.

[Recept] Amalfi Breeze

De Amalfikust is een adembenemende, slechts 50 kilometer lange kustlijn langs de zuidwestelijke rand van Italië, met uitzicht op de Tyrreense Zee. Beroemd om zijn dramatische kliffen, kleurrijke vissersdorpjes en kristalhelder water, is het een UNESCO-werelderfgoedlocatie die de mediterrane schoonheid belichaamt. Aan de kust liggen pittoreske stadjes, zoals Positano met zijn pastelkleurige huizen die langs de kliffen naar beneden lopen.

De kust trekt veel bezoekers vanwege de romantische en ontspannen sfeer. Bij zo'n indrukwekkende ervaring hoort natuurlijk een speciale cocktail, zo moeten de mensen van een locale producent van limoncello gedacht hebben. Dat werd de Amalfi Breeze.

Ingrediënten:
- 30 milliliter vodka
- 20 milliliter Blue Curaçao
- 20 milliliter Limoncello
- Bruisend bronwater
- Schijfje limoen ter garnering.

Bereiding:
- Vul een glas halfvol met ijsblokjes.
- Voeg de vodka, Blue Curaçao en limoncello toe. Roer goed door.
- Vul het glas tot de rand met bruisend bronwater.
- Garneer met een schijfje limoen.

[Recept] Vert'ical Breeze

De Vert'ical Breeze is een cocktail met absint. De naam is een speelse kinderachtige verwijzing naar het Franse woord vert ('groen'), dat de kleur van absint beschrijft. De cocktail zelf is rossig van kleur dus de naam is wat verwarrend.

De Vert'ical Breeze is minder bekend dan andere 'Breeze'-cocktails, zoals de Sea Breeze, Bay Breeze of zelfs de South Pacific Breeze, maar valt op door het gebruik van absint, een sterke drank met een bittere anijsachtige smaak.

Het is een moderne creatie, waarschijnlijk geïnspireerd door de heropleving van absint in de cocktailcultuur na 2012. Het sprak toen diegenen aan die op zoek zijn naar een unieke, kruidige twist aan de ietwat fruitige Breeze-dranken. Omdat de naam, Vert'ical Breeze, een wat kinderachtige woordspeling is, is het zeker dat deze cocktail voor het eerst in de Verenigde Staten op het toneel verscheen. Zo zijn de Amerikanen.

De alsem (Artemisia absinthium) geeft de alcoholische drank absint zijn karakteristieke bittere smaak. In 1909 werd die groene likeur verboden omdat onze gezagsdragers meenden dat de drank giftig was. De beroemde schilder Vincent van Gogh (1853-1890) zou, onder invloed van de absint, zo in de war zijn geraakt dat hij zich van het leven probeerde te beroven.

De gezondheidsproblemen waren echter vermoedelijk meer te danken aan hoge gehalte aan het giftige kopersulfaat (om de drank gifgroen te kleuren) en het hoge alcoholgehalte (vaak meer dan 50%), dan de licht giftige alsem zelf. Ondertussen is het alsemgehalte wettelijk beperkt en mag de drank weer gewoon verkocht worden.

Ingrediënten:
- 45 ml groene absint
- 85 ml gezoet cranberrysap
- 85 ml versgeperst sap van roze grapefruit
- schijfje citroen

Bereiding:
- Vul een longdrinkglas voor de helft met ijsblokjes.
- Mix alle ingrediënten (absint, cranberrysap en sap van roze grapefruit) met ijs.
- Giet het mengsel in het met ijs gevulde longdrinkglas.
- Garneer met een schijfje citroen.

[Recept] South Pacific Breeze

Vergeleken met zijn veel bekendere familieleden, zoals de Sea Breeze of de Bay Breeze, heeft de historie van de South Pacific Breeze maar weinig sporen achtergelaten. De ingrediënten en stijl wijzen op een oorsprong van na de jaren 70 van de vorige eeuw, toen Blue Curaçao en Galliano vaak in cocktails werden gebruikt om extra flair en zoetigheid toe te voegen. Dat doet dus vermoeden dat de South Pacific Breeze een vrij moderne cocktail is die waarschijnlijk in de tweede helft de twintigste eeuw is ontwikkeld.

De South Pacific Breeze ontstond vermoedelijk als onderdeel van de trend naar meer tropische, fruitige drankjes die zo populair waren zijn in de zomer of op het strand. De South Pacific Breeze lijkt daarmee inderdaad een variant te zijn die is geïnspireerd op de bredere familie van 'breezy' cocktails, bekend om hun verfrissende, fruitige smaak.

Het eenvoudige recept bestaat uit gin, Galliano-likeur, citroen-limoenfrisdrank (7-Up of Sprite) en Blue Curaçao, dat er voorzichtig overheen wordt gegoten om een opvallend visueel effect te creëren van 'blauwe slierten' die langzaam door de drank heen zinken.

Het gebruik van Blue Curaçao, een Caribische likeur gemaakt van de gedroogde schil van de bittere Curaçaose sinaasappel, suggereert een invloed van cocktails met een tropisch of eilandthema, die halverwege de 20e eeuw populair werden in de Verenigde Staten.

Het levendige uiterlijk en de zoete, toegankelijke smaak van de South Pacific Breeze sluiten aan bij deze trend en zullen waarschijnlijk in de smaak vallen bij gelegenheidsdrinkers in resorts of bars die streven naar een exotische esthetiek.

De naam 'South Pacific Breeze' roept beelden op van tropische eilanden en sluit aan bij het kleurrijke, verfrissende karakter van de cocktail. De eenvoud van het drankje suggereert dat het is ontworpen voor een breed publiek, waarschijnlijk in een bar of restaurant aan de kust.

Ingrediënten:
- twee delen gin
- één deel Galliano L'Autentico likeur
- Sprite of 7Up (of een andere citroen-lime frisdrank)
- één deel Senior & Co Blue Curaçao

Bereiding:
- Giet de gin en de Galliano in een longdrinkglas met ijsblokjes
- Giet de frisdrank over de mix tot circe een centimeter onder de rand
- Giet de Blue Curaçao Likeur voorzichtig in het glas (het zinkt als blauwe slierten naar beneden)

Serveer met een vrolijk gekleurd rietje of een schijfje citroen.

=

De Historie van Blue Curaçao

Het is niet met absolute zekerheid vast te stellen welk bedrijf de allereerste producent van Blue Curaçao was, omdat de oorsprong van de likeur complex is en historische bronnen elkaar ietwat tegenspreken of in documenten of op internet met opzet onduidelijk verwoord zijn. Behalve Lucas Bols, De Kuyper en Senior & Co., zijn er nogal wat bedrijven die door de populatiteit van Blue Curaçao ook maar begonnen zijn met het produceren van deze heerlijke likeur.

Lucas Bols
Algemeen wordt echter aangenomen dat Lucas Bols de eerste drankenproducent die Blue Curaçao op de markt bracht, onder de naam 'Crème de Ciel' ('Crème van de Hemel'). Dit gegeven wordt ondersteund door meerdere bronnen, waaronder de eigen website van Bols, die stellen dat Lucas Bols (1652–1719) al eerder een likeur op basis van de schillen van de bittere sinaasappel ofwel de laraha ontwikkelde, en dat de blauwe variant later in 1912 werd geïntroduceerd.

De Kuyper
In het jubileumboek 'drie eeuwen De Kuyper: Een geschiedenis van jenever en likeuren' wordt gemeld dat De Kuyper, om de omzet te stimuleren, zich in de jaren dertig van de vorige eeuw meer ging toeleggen op de verkoop van likeuren. In 1933-34 liet De Kuyper vier likeurmerken voor de Nederlandse markt inschrijven. Daaronder waren een Witte Curaçao en een Blue Curaçao[1].

Senior & Co
Aan de andere kant wordt Senior & Co., opgericht in 1896 door Haim Mendes Chumaceiro en Edgar Senior op Curaçao, ook genoemd als een vroege producent van Curaçaolikeur, waarbij zij de enige zijn die nog steeds de likeur maken met authentieke laraha-schillen van Curaçao. Feit is dat beide heren op basis van een familierecept allereerst een 'aperitif' of 'digestive' gingen produceren. Het kreeg de naam Senior’s Curaçao Tonic, al werd de naam 'snel' veranderd naar Senior’s Curacao Liqueur. Over een blauwe kleur wordt nog niet gesproken en ik vermoed dat het hier om een zogenaamde Witte Curaçao ging. Smaakt hetzelfde, maar de blauwe kleur ontbrak nog.

Je ziet dus ook dat Senior & Co de geschiedenis opzettelijk ietwat vaag houdt, maar in het artikel 'How to Make Blue Curaçao Liqueur' op de website van Senior & Co wordt geschreven dat 'It wasn’t until the 1960’s that we started adding colors to our Curaçao liqueurs'. Dat betekent dat dit bedrijf pas rijkelijk laat begon met de productie van Blue Curaçao.

Brilliant Blue
Het probleem was namelijk de kleurstof die men wilde (en moest) gebruiken om de likeur een kleurvaste blauwe tint te geven. In 1913 werd de synthetische kleurstof Brilliant Blue FCF door Max Weiler in Elberfeld (Duitsland) ontwikkeld uit steenkoolteer en anilineverbindingen. In de USA werd het in 1938 door de FDA goedgekeurd voor gebruik in levensmiddelen.

Pas na 1938 konden drankenproducenten dus legaal de blauwe kleurstof Brilliant Blue FCF gebruiken om hun Witte Curaçao in te kleuren en in de markt te zetten als Blue Curaçao.

Conclusie
Kortom, alle drie genoemde producenten, Senior & Co., Lucas Bols en De Kuyper, zijn vermoedelijk op bijna hetzelfde moment begonnen met de productie van Witte Curaçao op basis van schillen van de lahara.

Toch lijkt Lucas Bols de meest waarschijnlijke kandidaat voor de eerste introductie van Blue Curaçao in 1912.

[1] Sluyterman, Vleesenbeek: drie eeuwen De Kuyper: Een geschiedenis van jenever en likeuren: 1695-1995 - 1995

[Recept] Desert Shield

De Desert Shield is een moderne cocktail. Het is in feite niet meer dan een variant op de wat klassiekere Cape Cod.

Het recept, bestaande uit vodka, cranberrylikeur en cranberrysap, is terug te vinden op verschillende Engelstalige websites met cocktailrecepten. De vroegste vermelding stamt uit het jaar 2001.

De meeste Amerikaanse websites vermelden heel patriottisch dat de naam van deze cocktail een eerbetoon is aan de Golfoorlog van 1990-1991. Persoonlijk kan ik me niet helemaal voorstellen waarom en hoe een oorlog met de codenaam 'Desert Shield' geëerd kan worden met een roze cocktail. Je zal wel een verknipte Amerikaanse geest moeten hebben om dit verband te zien.

Een eerdere versie van de Desert Shield bevatte vodka, gin-tonic en een scheutje cranberrysap.

In de loop der tijd evolueerde het recept echter naar de huidige versie op basis van vodka, waarbij de cranberrysmaak werd benadrukt met de toevoeging van scheutje cranberrylikeur voor een zoeter, wat robuuster profiel. Daarom is een garnering ook niet nodig, want dat zou afleiden van de robuustheid.

Pas vanaf 20217 kreeg deze cocktail online wat bescheiden aandacht. Deze bronnen beschrijven het als een verfrissende, zure drank geserveerd in een longdrinkglas met ijs, vaak geprezen om zijn eenvoud en levendige rode kleur, ideaal voor informele bijeenkomsten of zomerfeestjes.

In tegenstelling tot zijn broertjes en zusjes, richt de Desert Shield zich puur op de cranberry, waarbij de zuurheid wordt versterkt met likeur. Het is in de eerste plaats een nichecocktail voor cranberryliefhebbers, waarbij de naam mogelijk een patriottische of militaire knipoog oproept zonder dat er, afgezien van anekdotische vermeldingen, sprake is van een bewezen verband met de Golfoorlog.

Ingrediënten:
- 3 delen vodka
- 8 delen cranberrysap
- 1 deel cranberrylikeur

Bereiding:
- Doe enkele ijsbloekjes in een longdrinkglas.
- Giet alle ingredienten in het glas.
- Even goed roeren.
- Serveer.

[Recept] California Breeze

Op de een of andere manier houden Amerikanen van briesjes met alcohol (of alcohol met briesjes).

De historie van de California Breeze is wat minder goed gedocumenteerd dan die van zijn meer bekendere verwanten, zoals de al eerder beschreven Sea Breeze, Bay Breeze of Arizona Breeze. De eerste melding van de California Breeze stamt uit het jaar 2004. That's it.

California Breeze wordt aangeprezen als een verfrissende cocktail die bijzonder geschikt is voor warme zomerdagen. Deze cocktail heeft een mooie roze kleur die doet denken aan die van grapefruit. De triple sec maskeert de smaak van de alcohol en beetje. De recepten variëren enigszins, maar we vermelden hier de meest gebruikelijke variant.

Ingrediënten:
- 1,5 deel vodka
- 2 delen cranberrysap
- 2 delen sinaasappelsap
- 0,5 deel triple sec (een sinaasappellikeur)
- ijs
- Ter garnering: schijfje sinaasappel of limoen

Bereiding:
- Vul een longdrinkglas of cocktailglas halfvol met ijs.
- Giet alle ingrediënten over het ijs.
- Roer voorzichtig.
- Garneer met een sinaasappelschijfje of een limoenschijfje.

[Recept] Lipstick Memory

De Lipstick Memory is een nog jonge loot aan de stam van cranberry cocktails. Deze cocktail is in 2020 ontwikkeld door de in San Francisco (USA) wonende Christian Suzuki-Orellana – Suzu voor zijn vrienden.

Deze feestelijke, verfrissende cocktail combineert bitterzoete Campari met zuur, ongezoet 100% cranberrysap. De Lipstick Memory is tegelijkertijd fris, kruidig en krachtig.

De Lipstick Memory is een verrassende combinatie van Campari (een bitter), bubbels en cranberrysap. De bubbels geven deze cocktail de ietwat verdovende sensatie in je mond, iets wat de wetenschap chemesthese noemt. De combinatie laat de punch van Campari en de krachtige, zure smaak van cranberry's echt schitteren.

Ingrediënten:
- 2½ deel droge Franse Champagne, Spaanse Cava, Australische Sparkling Chardonnay, Zuid-Afrikaanse Vonkelwijn of Italiaanse Prosecco
- 1½ deel Campari
- 1 deel cranberrysap
- Takje rosemarijn voor garnering.

Bereiding:
- Giet de mousserende wijn in een longdrinkglas en laat je de bubbels even bezinken voor een nauwkeurige meting.
- Voeg Campari en cranberrysap toe en vul het glas daarna met ijs.
- Roer de cocktail heel kort en voorzichtig door en garneer eventueel met rozemarijn.

[Recept] Cranberry Aperol Spritz

De Cranberry Aperol Spritz is een perfect drankje voor een Girl's Night Out. Een beetje stout, maar ook superheerlijk.

Aperol werd in 1919 voor het eerst geproduceerd door de gebroeders Barbieri in Padua. Inmiddels geproduceerd door Gruppo Campari. In Nederland wordt het op de markt gebracht door 'A Brand New Day'.

Door de toevoeging van cranberrysap maak je van een zomerse Aperol Spritz en bijna herfstige versie.

Aperol Spritz is een bitterzoete drank, die laag in alcohol is. De importeur beschrijft het merk als 'Hét ideale zomer- en terrasdrankje uit Noord-Italië'. Het perfecte aperitief voor elke gelegenheid'.

Gemixt met Prosecco en bruiswater ontstaat de Aperol Spritz.

Ingrediënten:
- Drie delen Aperol, gekoeld
- Drie delen ongezoet cranberrysap (sec), gekoeld
- Zes delen Prosecco (of een andere bruisende wijn), gekoeld
- IJs
- Ter garnering: schijfje sinaasappel of twijgje rozemarijn

Bereiding:
- Vul een glas halfvol met ijs.
- Giet de Aperol in het glas en roer door elkaar.
- Vul het glas verder met het cranberrysap en de prosecco.
- Roer nog even voorzichtig om.
- Garneer met het schijfje sinaasappel of twijgje rozemarijn.

[Recept] Cranberry Kir Royale

De Kir Royale is een heerlijke cocktail met een interessante geschiedenis (en toekomst).

Kir
De Kir is een cocktail die als 'blanc-cassis' rond het jaar 1904 ontstond in Café George in Dijon (Bourgogne, Frankrijk) door een barkeeper, genaamd Faivre. In zijn oorspronklijke vorm bestond de Kir uit een plaatselijke zure witte wijn (vin blanc) van de Bourgogne Aligoté druif, gemengd met crème de cassis, een lokaal geproduceerde zoete zwarte bessenlikeur. De verhouding was ongeveer twee tot drie delen wijn op één deel likeur.

Deze eenvoudige cocktail werd in en na de Tweede Wereldoorlog verder gepopulariseerd door Félix Kir (1876-1968), een Franse katholieke priester, verzetsstrijder en politicus, die ook nog eens burgemeester van Dijon was. Hij bood de cocktail aan op recepties voor bezoekende delegaties. Volgens de overlevering was het ook pure noodzaak, omdat het Duitse leger alle rode wijnen in beslag had genomen (lees: gestolen) en slechts witte wijn restte. Door de niet geconfisqueerde, want voor de Duitses te zure, witte wijn met crème de cassis te mengen werd tevens een illusie van rode wijn gewekt. Je moest wel iets feestelijks drinken in die eerste maanden van vrede. Deze cocktail kreeg uiteindelijk de naam Kir.

Kir Royale
In de vijftiger jaren van de vorige eeuw begonnen Franse bartenders de witte wijn te vervangen door Crémant de Bourgogne, een mousserende wijn uit de Bourgogne, maar behielden de crème de cassis in het recept. De Kir Royale was geboren. Maar al snel vervingen barkeepers elders in het land de Crémant de Bourgogne door Champagne. De reden van de aanpassing was simpelweg economisch: de bars en restaurants konden dan hogere prijzen rekenen. De Kir Royale, gedronken uit elegante flutes, verwierf daarop bekendheid tot ver over de Franse grenzen.

Cranberry Kir Royale
De Kir Royale is een heerlijke, friszoete cocktail. Eigenlijk hoeft perfectie niet verbeterd te worden, maar met de toevoeging van één deel cranberrysap breng je de Kir Royale toch nog tot een hoger niveau.

De Cranberry Kir Royale is een echte crowd pleaser. Licht, sprankelend en zeker de moeite waard om aan een feestmenu toe te voegen. Of aan een girls night out.

Ingrediënten:
- Eén deel (of één theelepel) zwarte bessen likeur
- Twee delen cranberrysap
- Crémant de Bourgogne, Champagne of Cava.

Bereiding:
- Doe de zwarte bessenlikeur in het glas, gevolgd door het cranberrysap.
- Vul het glas door voorzichtig met de Crémant de Bourgogne, Champagne of Cava.

[Recept] Sunset Rummy

Deze heerlijke rumcocktail met vleugjes cranberry en sinaasappel is fris, pittig en precies wat je nodig hebt om te ontspannen op een zwoele zomeravond.

Deze heerlijke cocktail is verzonnen door Jen Tiffany, een Amerikaanse fotograaf en food blogger uit Oklahoma.

Ingrediënten:
- Drie delen cranberrysap
- Drie delen sinaasappelsap
- Half deel agavasap
- Twee delen witte rum
- Sap van een halve limoen
- Twee theelepels suiker (voor de rand van het glas)

Bereiding:
- Begin met het snijden van een dun schijfje sinaasappel als garnering.
- Wrijf de sinaasappel langs de rand van je glas.
- Giet de suiker op een bord en doop de rand van het glas in de suiker.
- Vul een cocktailglas halfvol met ijs.
- Mix het cranberrysap, sinaasappelsap, agavesiroop, rum en limoensap in een cocktailshaker.
- Schenk over het ijs in het glas.
- Garneer met een sinaasappelschijfje.

Bron.

[Recept] Pierced Hairy Navel

Het drinken van cranberrysap was halverwege de jaren 80 van de vorige eeuw behoorlijk in opmars, toen zowel de Fuzzy Navel (perziklikeur en sinaasappelsap) en de Hairy Navel (perziklikeur, sinaasappelsap en vodka) twee van de meest populaire cocktails waren. Het was dus geen wonder dat iemand cranberrysap aan deze bestaande cocktails toevoegde. Daarmee werden beide navels 'doorboord'. Daardoor kun je, in theorie, een Pierced Fuzzy Navel (zonder vodka) en een Pierced Hairy Navel (met vodka) tegenkomen.

Ingrediënten:
- 50 milliliter vodka
- 20 milliliter Peachtree Liqueur of Archer's Schnapps
- 45 milliliter versgeperst sinaasappelsap
- 40 milliliter cranberrysap
- Een schijfje sinaasappel (optioneel ter garnering)

Bereiding:
- Neem een gekoeld longdrinkglas (die een tijdje in de koelkast heeft gestaan).
- Vul het glas voor de helft met ijsblokjes.
- Mix alle ingrediënten en giet in het glas.
- Garneer met een schijfje sinaasappel.

[Recept] Cranberry Crush

De wat zoete smaken van spiced rum en pittig gemberbier combineren perfect met het zure van cranberrysap in deze smaakvolle cocktail, geschikt voor koele weersomstandigehden. Het is eignelijk een variant van de Cranberry Dark 'n' Stormy. Zorg ervoor dat je echt cranberrysap gebruikt, anders wordt dit drankje mierzoet. Als je geen 100% puur cranberrysap kunt vinden, is granaatappelsap een goed alternatief.

Ingrediënten:
- Twee delen 100% cranberrysap
- Twee delen Spiced rum
- Twee delen gemberbier

Bereiding:
- Vul je cocktailglas met ijs.
- Mix of meng de rum met het cranberrysap en giet over het ijs.
- Vul het glas verder met gemberbier.

[Recept] Ketel One Vodka & Cranberry

Enjoy the crisp and zesty taste of Ketel One Vodka mixed with cranberry and lime.

Kijk, zo eenvoudig kan het leven zijn. Geen ingewikkeld verhaal, gevolgd door een lange lijst aan ingrediënten en een kunstmatig ingewikkelde bereidingswijze.

De naam Ketel One Vodka & Cranberry zegt ons precies wat deze cocktail zal zijn. Niets meer en niets minder.

Ingrediënten:
- 50 milliliter Ketel One Vodka
- 150 milliliter cranberrysap
- Een schijfje of partje limoen (ter garnering)

Bereiding:
- Vul een cocktailglas voor de helft met ijsblokjes.
- Schenk de Ketel One Vodka en het cranberrysap in het glas.
- Roer ales goed door.
- Garneer met een schijfje of partje limoen.

Bron.

[Recept] Royal Flush

Een Royal Flush is de hoogst haalbare kaartcombinatie in poker. Een Royal Flush bestaat uit een aas, koning, vrouw, boer en tien die alle 5 van hetzelfde symbool dienen te zijn. Een Royal Flush is daardoor nog beter dan een Straight Flush. Het in handen hebben van een Royal Flush is dus een zeer zeldzaam verschijnsel.

Dat gevoel zou ook moeten worden overgebracht wanneer je een Royal Flush Cocktail in je handen hebt. De suggestie is natuurlijk ook dat je deze cocktail tijdens een gezellig kaartavondje voor je medespelers neerzet, al zijn er nogal wat andere gelegenheden waarbij een Royal Flush ook tot zijn recht komt.

Er zijn in de loop der tijd wat variaties ontstaat, maar de oorspronkelijke versie is toch wel de meest smakelijke.

Ingrediënten:
- 45 milliliter whisky
- 60 milliliter cranberrysap
- 60 milliliter ananassap
- ijsblokjes
- een partje ananas (optioneel ter garnering)

Bereiding:
- Vul een cocktailglas voor de helft met ijsblokjes.
- Schenk de whisky, het cranberrysap en het ananassap in het glas.
- Roer ales goed door.
- Garneer eventueel met een partje ananas.

Veel recepten gebruiken een shaker met ijs om de cocktail te bereiden, maar wij van Cranberry Nieuws vinden dat niet zo nodig. Wij geloven niet in het verschil tussen 'shaken, not stirred,' zoals James Bond ons altijd probeerde wijs te maken.

[Recept] Sonnema So Royal

De Sonnema So Royal doet zijn naam eer aan, al betekent de term 'royal' in de benaming van een cocktail meestal dat er Champagne aan is toegevoegd. Denk bijvoorbeeld aan de zo beroemde Kir Royal. Deze keer dus niet, want de combinatie van cranberry, ananas en Sonnema Berenburg (geen Beerenburg) blijkt een koninklijke combinatie van smaken.

Ingrediënten:
- 60 ml Sonnema Berenburg
- 50 ml Ananassap
- 75 ml Cranberrysap
- IJsblokjes
- een paar aalbesjes (optioneel ter garnering)

Bereiding:
- Vul een longdrinkglas voor de helft met ijsblokjes.
- Schenk Sonnema Berenburg en het cranberrysap in het glas.
- Voeg het ananassap voorzichtig toe met behulp van de barspoon voor een floating laagje.
- Garneer eventueel met wat aalbesjes.

Een alternatieve bereidingswijze is het gebruik van een shaker:
- Vul een longdrinkglas voor de helft met ijsblokjes.
- Schenk de cranberrysap in het glas.
- Doe de Sonnema Berenburg en het ananassap in een shaker met ijs. Shake goed en strain voorzichtig in het glas met behulp van de barspoon voor een floating laagje.
- Garneer eventueel met wat aalbesjes.

Persoonlijk vind ik dat gedoe met het creëren van een floating laagje vooral zinloze interessantdoenerij, want het betekent dat de eerste slokken Sonnema So Royal alleen naar ananassap zullen smaken. Daarna volgt pas de mix van Berenburg en cranberrysap.

Bron.

[Recept] Copa del Amor 43

Licor 43, soms ook uitgesproken als Cuarenta y Tres ('43'), is de meest bekende Spaanse likeur met 43 geheime en natuurlijke ingrediënten die samen een unieke smaak en geur opleveren.

Historie
Licor 43 werd in 1946 verzonnen door de broers Dieg en Angel, alsmede hun zus Josefina Zamora en haar echtgenoot Emilio Restoy. De website van Licor 43 vermeldt dat ze hun recept baseerden op de Liqvor Mirabilis ('wonderbaarlijke vloeistof'), een goudkleurig, aromatisch elixer, geproduceerd en getrokken van lokale vruchten en kruiden in Carthago Nova, het tegenwoordige Carthagena. De Liqvor Mirabilis werd door de Romeinen ontdekt toen ze de regio in 209 vChr Veroverden. Zo lekker was de likeur dat de Romeinen het produceren en drinken ervan verboden, maar in het geheim bleven de bewoners van deze Liqvor Mirabilis genieten. Deze legende diende als inspiratie voor de uitvinding van Licor 43 door de familie Zamora.

Het sap van citrusvruchten en andere lokale vruchten, aangevuld met extracten van aromatische planten, zoals vanille, geven de Spaanse likeur haar ondefinieerbare geur en smaak. Tot op de dag van vandaag kent niemand buiten de familie het eeuwenoude recept en wordt de likeur uitsluitend in de Spaanse plaats Cartagena geproduceerd. Het eigenzinnige karakter maakt Licor 43 heerlijk om puur te drinken of om mee te variëren, in een frisse mix of verrassende cocktail zoals de Copa del Amor 43 ['Glas (van) liefde 43'].

Ingrediënten:
- 50 ml Licor 43
- 20 ml vergeperst limoensap
- 30 ml cranberrysap
- schijfje of partje limoen (ter garnering)
- kaneelstokje (optioneel ter garnering)
- een paar cranberries (optioneel ter garnering)

Bereidingswijze:
- Vul een cocktailglas met de Licor 43, het limoensap en het cranberrysap.
- Top het glas op met ijsblokjes.
- Garneer met een schijfje of partje limoen (plus eventueel de andere suggesties).

Een alternatieve bereidingswijze is het gebruik van een speciaal Licor 43 ballonglaasje. Gebruik je deze, dan kun de Licor 43, het limoensap en het cranberrysap in het glas gieten en doorroeren. Als je interessant wilt doen kun je ook een shaker met ijs gebruiken.

Bron.

[Recept] Cranberry Dark 'n' Stormy

[1] Dark n' Stormy
Van de Dark n' Stormy wordt vermoed dat deze cocktail op (één van de eilanden van) Bermuda is ontstaan. Het verhaal gaat dat Britse marineofficieren ooit gemberbier (let op: geen ginger ale) dronken om zeeziekte tegen te gaan en hun dagelijkse rantsoen rum aan de mix toegevoegden om het geheel wat drinkbaarder te maken.

Gemberbier smaakt eigenlijk als een ietwat puurdere vorm van het in ons land veel bekendere ginger ale.

De naam 'Dark n' Stormy' is natuurlijk verzonnen door ongeletterden, want een apostrof (') heeft als functie de omissie van een letter aan te geven. Dus het woordje and tussen Dark en Stormy zou geschreven moeten worden als 'n' (en niet als 'n).

Liefhebbers van cocktails herkennen wellicht de familiebanden tussen een Dark 'n' Stormy (met rum) en de Moscow Mule (met vodka), de Gin Gin Buck (met gin) en de Mammie Taylor (met whisky).

De wat onheilspellende naam van deze cocktail heeft te maken met de illusie van stormachtige wolken op zee. Als je de ingrediënten namelijk voorzichtig in een glas giet, ontstaan afzonderlijke lagen. Deze drank is favoriet aan de Amerikaanse oostkust, vooral onder zeilers.

Ingrediënten:
- Eén deel bruine rum
- Drie delen gemberbier
- Sap van een halve limoen

Bereiding:
- Vul je cocktailglas met ijs.
- Pers een halve limoen uit in het glas en voeg het gemberbier toe.
- Voeg nu voorzichtig de rum toe over de achterkant van een lepel zodat je een mooi laagje krijgt dat 'drijft' op het gemberbier.
- Garneer (optioneel) met een schijfje limoen.

[2] Cranberry Dark 'n' Stormy
Een bekende variant van de klassieke Dark 'n' Stormy is de Cranberry Dark 'n' Stormy. Het geeft de cocktail een vleugje van zowel zoet als zuur.

Ingrediënten:
- Twee delen bruine rum
- Drie delen gemberbier
- Eén deel cranberrysap

Bereiding:
- Vul een cocktailglas half met ijs.
- Giet alle ingrediënten over het ijs in het glas. De lagen blijven niet zo mooi gescheiden als bij het bovenstaande recept, dus kun je net zo goed de cocktail door elkaar roeren om te kunnen genieten van de heerlijke mix van ingrediënten.
- Het is niet nodig om deze cocktail te vervolmaken met het sap van limoenen, want het cranberrysap is immers al friszuur.

[Recept] Purple Rain

De Purple Rain is een smakelijke, licht friszure cocktail, gemaakt van vodka, Blue Curaçao, cranberrysap, ananassap, grenadine en limoensap. De cocktail is uiteraard vernoemd naar 'Purple Rain', het overbekende nummer van Prince uit 1984. De combinatie van Blue Curaçao en grenadine zorgt voor de zo kenmerkende donkerpaarse kleur.

De Purple Rain cocktail werd begin jaren 80 van de vorige eeuw gecreëerd door een barman in Minneapolis (Minnesota, USA). De cocktail werd al snel populair en is nu een van de bekendste door Prince geïnspireerde cocktails. Hij wordt vaak geserveerd op samenkomsten van fans van Prince en is bovendien een populaire keuze voor Halloween-feestjes.

De cocktail wordt meestal geserveerd in een longdrinkglas met ijs en de garnering kan een limoenschijfje of citroenpartje zijn, maar is niet écht nodig.

Ingrediënten:
- Twee delen wodka
- Eén deel Blue Curaçao
- Eén deel cranberrysap
- Eén deel ananassap
- Eén deel granadine
- Scheutje citroen of limoen

Bereiding:
- Giet de ingrediënten in een longdrinkglas met ijs.
- Even roeren met een lange cocktail lepel.
- Garneer (optioneel) met een schijfje citroen of limoen.

[Recept] Cape Cooler

De Cape Cooler is een ietwat onbekende variant van de bekende Cape Cod. Het verschil is dat een deel van het cranberrysap is vervangen door tonic. Er wordt gedacht dat deze versie ontstaan is in Zuid-Afrika.

De Cape Cooler is niet noodzakelijkerwijs frisser van smaak als de Cape Cod, maar de 'bubbels' of 'fizz' in de tonic geven je wel de illusie van een frisse opstekende wind die een te hete dag even weet te verkoelen.

Ingrediënten:
- 1 deel vodka
- 3 delen cranberrysap
- 1 deel tonic
- Paar druppels citroensap of limoensap

Bereiding:
- Giet de ingrediënten in een longdrinkglas met ijs.
- Garneer met een schijfje citroen of limoen.
- [Mixen, mengen of schudden is niet nodig].